मन मन्दिरको चारैतीर

मन मन्दिरको चारैतीर तिम्रो नै छ प्यारो नाऊ
जती पत्थर हान्छौ दैव कतै छैन दुख्ने ठाउँ

जो चल्दा नि तिम्रै जस्तो लाग्न थाल्यो आहट पनि
इच्छा जती मरे दैव शान्तिसँग बाँच्न पाऊँ

मन बिसाउने चौतारी नि भत्क्यो तिम्ले जादा छोडि
लाग्न थाल्यो दैव अब छैन कहीं आफ्नो गाउँ

पिरतिका मुना टिपी लाग्छ केशभरी लाउँ
जती पीर नी खेप्छु दैव छैन अब बाड्ने ठाउँ