गजल

कोपिलामै फूल टिप्दा काँडा भेटियो रे
फेरिपनी त्यही प्रहरमा मुटु रेटियो रे

सजिउँ भन्दा सधैंभरी उन्कै सुहागमा
साथ नपाई गोधुलिमा घात भेटियो रे

बहार रोज्यो उनिसंगै खुसियालि पनि
पीडा बढ्यो विछोडमा आँसु पोखियो रे

निलकमल कती राम्रो शशिबीच फुल्ने
ह्र्दयमा कोरिएको तस्वीर मेटियो रे

पछ्यौरीमा थापेको त्यो आँगनिको मिलन
झुटो वाचा भनी आज सिउँदो कोरियो रे !!