रसाएका आँखा सुके पर्खिबस्दा उन्लाई
कती चाडै बिर्सिएछ लगाएको गुनलाई
चौतारीमा मिलनको गीत गुनगुनाउँदै
मध्यरातमा तारा गन्दै छोएकाथ्यौं जूनलाई
चौरस्तामा बाटो मोड्दा हल्लाएका हात
नजानिदै बिर्स्यो क्यारे पोखेको त्यो खूनलाई
माझेरिमा रुक्दै हुन्थे वात मिठामिठा
हिजोअस्ति मेरै भन्थ्यो आज सुन्प्यो कुनलाई
माथभरि फक्रेका ती गुलाबका मुना
कुल्चिएर हिडिदियो नफक्रेको फूललाई !!!
No comments:
Post a Comment