सम्झौतको पहाड छुन्थ्यो आशहरुको बगर
मीठो मुस्कान दिदा भने पक्कै गर्थे ठहर्
हिस्सिनै त राम्रो लाग्थ्यो जे जे भए पनि
आजभोली त्यही मुस्कान भएको छ जहर
स्मर्तीमै टम्म भयो बिर्सु भन्दा बिगत ,
कहाँ फुल्यो कहाँ मुर्झ्यो पिरतीको शहर
चैतारिमा गोधुलीको रवी हेर्दै बस्थें
तेती प्यार थला पनि बने आज नहर
चिन्तन पनि मीठै हुन्थे बात पनि मिठै
न फक्रने फुल बने सम्झी तिनै प्रहर !
No comments:
Post a Comment