गजल

ह्र्दय यो जलिजलि खाग भई सक्यो
आकांक्षाको तरेलिमा दाग बसि सक्यो

अस्रुधार चुहिकन आँचल भिज्न खोज्दा
अँञ्जुलीले दुई आँखा छोप्न थालि सक्यो

फूलबनि फुलें सोच्दा ओईली झरिसकें
किन होला प्यारो जीवन उदास बनी सक्यो

पलपलको तड्पाइमा मुटु दुख्दा दुख्दा
चाहानाको संसारनै अन्तै लम्कि सक्यो

नौडाडाको पारिपट्टि झुल्के घाम डुब्दा
त्यसैसँग माया मेरो ओझेल भई सक्यो

अनन्तको हिमचुलिमा उकालिदै गर्दा
थाकिथाकी आफ्नो लक्ष्य बोझ बनि सक्यो

चाँदनिको रापसगैँ कौसिमुनी बसी
टोलएर नीशा खोज्ने बानी परि सक्यो !!!!